Isla Cristina, schitterend vissersplaatsje!

14 mei 2018 - Isla Cristina, Spanje

Het is hier wonderbaarlijk authentiek, zelfs het ontbijt met churros con choco! Dit vissersplaatsje op het uiterste puntje van Spanje is ooit gesticht door Catalaanse vissers en het is vergelijkbaar met het Urk van Nederland! Mooie kleine straatjes, vissershuisjes en kerkjes!

De camping ligt tussen het strand en het moeras en is vooral een stoffige bende! Wel goed sanitair! Maar onze grootste ergernis zijn onze Nederlandse medecampeerders. Gisteren bij het plaatsen van onze caravan kwam de buurvrouw direct aanhollen om aan te geven vooral niet tegen hun schotelantenne te stoten (die net als hun auto trouwens grotendeels op onze plek stonden). De plekken zijn hier ruim, dus ik bevestigde dat ze daar niet bang voor hoefde te zijn, want we hadden plaatps genoeg! Alsof de duvel er mee speelde, kwam er een windvlaag die hun parabool omver blies! Er bleek geen leven meer in te krijgen, vanaf dat moment zijn vier mannen (eindeplijk blij dat er wat te doen is) bezig met de reanimatie van het ding, want ja de buurvrouw moet wel televisie kunnen kijken! Let wel, zij zijn inmiddels dus al 24 uur bezig met dat piepende kreng en hij doet het nog niet!

Ik zit me te verbijten, maar mag er van Popke niks van zeggen! Echter zijn we er beide wel klaar mee! Dit is geen camping, noch buren die bij ons passen! Het beste is om onze landgenoten maar zo veel mogelijk te ontlopen, want op de vorige camping stond er een Nederlander met een reusachtige camper op een veel te kleine plek naast ons, omdat hij een grotere plaats voor € 5,50 meer te duur vond! Daar konden ze een dag voor eten! Ik heb maar niet gevraagd wat ze dan aten, want dat kan niet veel bijzonders zijn! De Spaanse buurjongen met zijn hondje Maya was veel leuker gezelschap! Elke ochtend informeerde hij hoe het met mijn enkel gesteld was en kletste gezellig over van alles en nog wat!

Morgen reizen we doof naar Lagos in Portugal, waar onze huidige buren het net zo duur als in Nederland vonden. We zullen wel zien, we overleven het wel! Kip piri piri we komen er aan! We hopen op een gezellige camping met vooral geen Nederlandse buren, die ziek worden als ze geen TV kunnen kijken!

1 Reactie

  1. Yvonne:
    20 mei 2018
    Leuk hè Maureen je kan wel een boek over schrijven dan leer je erg de Nederlanders kennen.